به نقل از «آنا»

نشست اتحادیه عرب، اسد، زلنسکی و پیامی که مخابره شد!

تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۹۰۸۰۵

به گزارش گروه دیگر رسانه‌ها خبرگزاری علم و فناوری آنا، سی‌ودومین نشست سالانه سران کشورهای عربی روز جمعه 29 اردیبهشت به میزبانی عربستان سعودی در جده برگزار شد.

این نشست تفاوتی آشکار با سایر نشست‌های اتحادیه عرب داشت و آن حضور «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه پس از 12 سال و نیز حضور «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تحولات این نشست و بیانیه پایانی آن بیان‌گر حقایق مهمی است:

نخست؛ حضور بشار اسد در نشست جده بر اساس دعوت رسمی میزبان که با استقبال گسترده اعضاء همراه شد و همگان بازگشت دمشق به اتحادیه عرب را نویدبخش آینده‌ای روشن برای این اتحادیه دانستند.

در همین راستا؛ کشورهای عربی در سخنرانی‌ها و نیز در بیانیه پایانی رسما به حمایت از حکومت سوریه و شخص اسد پرداخته و بر لزوم هم‌گرایی کشورهای عربی در حمایت از  دمشق برای برقراری ثبات و امنیت و پایان تروریسم و خروج نیروهای خارجی غیرقانونی از این کشور تاکید کردند.

در همین چارچوب «محمد بن‌سلمان» ولیعهد عربستان سعودی به عنوان میزبان نشست، ضمن استقبال رسمی از اسد که به سوژه بسیاری از رسانه‌های جهان تبدیل شد، از حضور او در این نشست ابراز خوشحالی کرد.

شبکه خبری الشرق نیز به نقل از «فیصل بن‌فرحان» وزیر خارجه سعودی گزارش داد؛ بیانیه پایانی نشست جده بر تقویت همکاری مشترک بین کشورهای عربی تأکید داشت و عربستان امیدوار است که بازگشت سوریه به اتحادیه عرب باعث پایان بحران در این کشور شود.

او با بیان اینکه عربستان درباره روابط با سوریه، با اروپایی‌ها نیز گفت‌وگو خواهد کرد، ادامه داد: از نظر ریاض، وضع موجود در سوریه نمی‌تواند ادامه داشته باشد. یافتن راهکارهای واقعی برای بحران سوریه، فقط از ره‌گذر همکاری با دولت دمشق امکان‌پذیر است.

«احمد ابوالغیط» دبیرکل اتحادیه عرب هم در نشست مطبوعاتی با وزیر خارجه عربستان گفت: در خصوص بازگشت سوریه به اتحادیه عرب، باید به دور از دیدگاه‌های کشورهای خارجی عمل کنیم.

دوم؛ در نقطه مقابل اما؛ حضور زلنسکی به عنوان یک مهمان صرفا جهت یک سخنرانی در این نشست صورت گرفت و حاضران هیچ تعهدی در قبال اوکراین نه در سخنان و نه در بیانیه پایانی نداشتند.

هر چند زلنسکی با همان ژست‌های هالیوودی‌اش تلاش کرد فضایی احساسی بر این نشست و افکار عمومی ایجاد کند اما در نهایت اتحادیه عرب هیچ‌گونه حمایتی از مواضع او صورت نداد و صرفا بر لزوم پایان بحران و رسیدن به صلح تاکید نمود.

جالب اینکه؛ هم‌زمان با سخنرانی زلنسکی، پیام «ولادیمیر پوتین» به این نشست نیز خوانده شد و او بر همکاری‌‌های مسکو با کشورهای عربی در چارچوب منافع مشترک تاکید کرده و این روند را ادامه‌دار خواند.

این هم‌زمانی نشان از تلاش اتحادیه عرب برای ایفای نقش در قامت یک میانجی داشت که مشخصا با برنامه‌ریزی بن‌سلمان جهت احیاء جایگاه جهانی اتحادیه عرب پس از سال‌ها انفعال منطقه‌ای و جهانی صورت گرفت.

سوم؛ آنچه درباره نشست جده با وجود حضور زلنسکی در این نشست باید مورد توجه قرار گیرد، تضعیف بیشتر جایگاه آمریکا در میان متحدان قدیمی است. هر چند برخی رسانه‌ها حضور زلنسکی را نشانه هم‌گرایی این اتحادیه با آمریکا عنوان کردند اما در حقیقت این نشست بار دیگر فاصله گرفتن هر چه بیشتر کشورهای عربی از آمریکا را آشکار ساخت.

گرچه کشورهای غربی در نشست گروه 7 در ژاپن و پیش از آن بر حمایت تسلیحاتی و مالی از اوکراین تاکید کردند، اما در نشست اتحادیه عرب هیچ سخنی از کمک به کی‌یف مطرح نشد و حتی در بیانیه پایانی نیز اشاره‌ای به آن صورت نگرفت.

این رویکرد مغایر با خواست آمریکا در حالی از سوی اتحادیه عرب اتخاذ شد که هم‌زمان این اتحادیه در بیانیه پایانی بر مسائلی همچون حل و فصل عادلانه مساله فلسطین، توقف مداخله‌های خارجی در امور داخلی کشورهای عربی، ارج نهادن به توجه عربستان نسبت به ایجاد شرایط مناسبی برای تحقق رشد اقتصادی در منطقه، حمایت از شورای رهبری ریاستی یمن، افزایش تلاش‌های عربی به منظور کمک به سوریه برای پشت سر گذاشتن بحران و تقویت شرایط مناسب جهت بازگشت آوارگان سوری، حمایت از نشست‌های گروه‌های سودانی در جده، انتخاب رئیس جمهوری برای لبنان و تشکیل دولت در سریع‌‌ترین زمان ممکن، حمایت از ادامه زنجیره کمک‌های مواد غذایی اساسی به کشورهای عربی، حمایت از تلاش‌های یک‌پارچه‌سازی نیروهای مسلح لیبی و تثبیت آتش‌بس و حمایت از تلاش‌های سازمان ملل در این کشور و استقبال از توافق عربستان و ایران به منظور فعال‌سازی توافق همکاری امنیتی و اقتصادی طرفین صورت گرفت.

تمام این مسائل همان اصولی است که آمریکا بارها مخالفت خود را با بسیاری از آنها اعلام و یا در مسیر تحقق آنها سنگ‌اندازی کرده است.

به عبارت دقیق‌تر؛ پیام اصلی نشست اتحادیه عرب را می‌توان کم‌رنگ شدن نقش آمریکا در منطقه و واقع‌گرایی بیشتر در میان این کشورها مبنی بر دوری از آمریکا به عنوان راه‌کار نهایی نجات منطقه از سال‌ها بحران و بی‌ثباتی دانست.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: بشار اسد زلنسکی نشست اتحادیه عرب اتحادیه عرب عربستان فیصل بن فرحان محمد بن سلمان بیانیه پایانی کشورهای عربی اتحادیه عرب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۹۰۸۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاه تاریخی به خلیج فارس راه حل مناقشات منطقه‌ای

زینب اصغریان / کارشناس ارشد علوم سیاسی: خلیج فارس سومین خلیج بزرگ جهان است و بعد از  مکزیکو و خلیج هودسن از نظر وسعت توجهات زیادی را به خود جلب کرده. هرچند این روزها با شنیدن نام خلیج فارس بیشتر به یاد حوادث امنیتی در این منطقه می‌افتیم. تکرار حوادث پر مخاطره در این منطقه و قرار گرفتن آن در امتداد تحولات یمن و خلیج عدن نیز در این برداشت بی‌تأثیر نیست، اما باید گفت که وجوه دیگری مانند نگاه فرهنگی و تاریخی نیز وجود دارد که از آن هم نباید غافل شد.

بدلیل اهمیت استراتژیک این آب‌های نیلگون، و دارا بودن منابع عظیم نفتی در کشورهای عربی همجوار با درج نام مجعول خلیج عربی تلاش می‌کنند آن را در راستای منافع خود مصادره به مطلوب کنند در حالی که تاریخ نشان می‌دهد حتی این واژه در ۳۰۰ سال قبل از میلاد و در دوران هخامنشیان نیز استفاده می‌شده و در کتب تاریخی متعددی نیز موجود است. جمال عبدالناصر نیز اصراری بر استفاده از  واژه جعلی نداشته است و حتی در برخی از نامه های خود از جمله نامه ای به یکی از مقامات بحرینی در سال ۱۹۶۰ از واژه خلیج فارس استفاده کرده است اما آرام آرام در راستای رویکردهای پان عربیستی این واژه تحریف و در بدعتی آشکار توسط عبدالناصر بکار گرفته شد و بعدها توسط سایرین  مورد استفاده قرار گرفت.

عضویت ایران در پیمان سنتو در ۱۹۵۵م و حمایت پهلوی از دکترین آیزنهاور در که در مقابل کنفرانس باندونگ و رویکرد ملی گرایی ناصر ، باعث شد تشدید اختلافات دوکشور به مسائل دیگر از جمله تنگه هرمز و خلیج فارس کشیده شود.

علیرغم اینها نشریات مصری، عربی و انگلیسی هم تا دهه هفتاد عمدتا واژه persian gulf را استفاده می‌کردند اما آرام آرام، واژه جعلی جایگزین آن شد.

با پیروزی انقلاب اسلامی و مخالفت کشورهای غربی و عربی بار دیگر استفاده از واژه خلیج فارس تحت الشعاع قرار گرفت و   تلاش ها برای فشار همه جانبه برای ایران و نادیده گرفتن توانمندی های ژیوپلتیک کشورمان افزایش یافت.

با مراجعه به اسناد تاریخی مانند ابن حوقل، معجم البلدان و کتب عربی دیگر مشاهده می‌کنیم که این خطه همواره به عنوان بحر پارس مطرح بوده است.

در حال حاضر در کنار پیگیری دیپلماتیک و احقاق حق در مجامع بین المللی بصورت جدی می‌بایست  به رویکردهای فرهنگی و تاریخی پرداخت و هویت خلیج همیشه ایرانی را احیا کرد و حتی با ساختن فیلم و کلیپ به زبان های مختلف و با برنامه ریزی گسترده در دیپلماسی فرهنگی، باید نشان داد قبل از بوجود آمدن کیان بسیاری از کشورهای کوچک بندانگشتی منطقه، نام خلیج پارسی همواره بعنوان یک شاهراه مهم و حیاتی در جبین تاریخ می‌درخشیده است.

 نام گذاری این روز  به مناسبت اخراج پرتغالی ها از تنگه هرمز ، روز خلیج فارس در تقویم نیز رویکرد مهم دیگری بود که بر اثبات حقانیت این خلیج همیشه ایرانی اثر جدی دارد.

 اخطار جدی به کشورهایی که خلاف مصالح ملی ما در استفاده از این واژگان حرکت می‌کنند بسیار مهم است. خلیج همیشه فارس خط قرمز ایرانی و هویت ایرانی است و نباید از حدود آن تخطی شود.

زینب اصغریان